പിണ്ഡനന്ദി - PINDA NANDI-Poem by Sree Narayana Guru

ഗര്‍ഭത്തില്‍ വെച്ചു ഭഗവാനടിയന്റെ പിണ്ഡ-
മെപ്പേരുമമ്പൊടു വളര്‍‍ത്ത കൃപാലുവല്ലീ
കല്‍പ്പിച്ചപോലെ വരുമെന്നു നിനച്ചു കണ്ടി-
ട്ടര്‍പ്പിച്ചിടുന്നവിടെയൊക്കെയുമങ്ങുശംഭോ!

മണ്ണും ജലം കനലുമംബരമോടു കാറ്റു-
മെണ്ണിപ്പിടിച്ചറയിലിട്ടെരിയും കൊളുത്തി
ദണ്ഡപ്പെടുത്തുമൊരു ദേവതയിങ്കല്‍ നിന്നെന്‍
പിണ്ഡത്തിനന്നമൃതു നല്‍കി വളര്‍ത്ത ശംഭോ!

കല്ലിന്നകത്തുകുടിവാഴുമൊരല്‍പ്പജന്തു-
വൊന്നല്ല നിന്റെ കൃപയിന്നറിയിച്ചിടുന്നു;
അല്ലിക്കുടത്തിലമരുന്നമരേന്ദ്രനും മ-
റ്റെല്ലാരുമിങ്ങിതിലിരുന്നു വളര്‍ന്നിടുന്നു.
‍
ബന്ധുക്കളില്ല ബലവും ധനവും നിനയ്ക്കി-
ലെന്തൊന്നുകൊണ്ടിതുവളര്‍ന്നതഹോ വിചിത്രം!
എന്‍ തമ്പുരാന്റെ കളിയൊക്കെയിതെന്നറിഞ്ഞാ-
ലന്ധത്വമില്ലിതിനു നീയരുളീടു ശംഭോ!

നാലഞ്ചുമാസമൊരുപോല്‍ നയനങ്ങള്‍‍ വെച്ചു
കാലന്റെ കയ്യിലണയാതെ വളര്‍ത്തി നീയേ
കാലം കഴിഞ്ഞു കരുവിങ്കലിരുന്നു ഞാന-
ക്കാലം നിനച്ചു കരയുന്നിതു കേള്‍ക്ക ശംഭോ!

രേതസ്സു തന്നെയിതു രക്തമൊടും കലര്‍ന്നു
നാദം തിരണ്ടുരുവതായ് നടുവില്‍ക്കിടന്നേന്‍
മാതാവുമില്ലവിടെയന്നു പിതാവുമില്ലെന്‍
താതന്‍ വളര്‍ത്തിയവനാണിവനിന്നു ശംഭോ!

അന്നുള്ള വേദന മറന്നതു നന്നുണര്‍ന്നാ-
ലിന്നിങ്ങുതന്നെരിയില്‍ വീണു മരിക്കുമയ്യോ!
പൊന്നപ്പനന്നു പൊറിവാതിലൊരഞ്ചുമിട്ടു
തന്നിട്ടു തന്നെയിതുമിന്നറിയുന്നു ശംഭോ!

എന്‍‌ തള്ളയെന്നെയകമേ ചുമടായ് കിടത്തി
വെന്തുള്ളഴിഞ്ഞു വെറുതേ നെടുവീര്‍പ്പുമിട്ടു
നൊന്തിങ്ങുപെറ്റു നരിപോലെ കിടന്നു കൂവു-
ന്നെന്താവതിങ്ങടിയനൊന്നരുളീടു ശംഭോ!

എല്ലാമറിഞ്ഞു ഭഗവാനിവനിന്നെടുത്തു
ചൊല്ലേണമോ ദുരിതമൊക്കെയകറ്റണേ നീ!
ഇല്ലാരുമിങ്ങടിയനങ്ങൊഴിയുന്നുവെങ്കി-
ലെല്ലാം കളഞ്ഞെരുതിലേറി വരുന്ന ശംഭോ!

PRENATAL GRATITUDE

( PINDA-NANDI)

( Translated from the Malayalam )

I
Within the womb, 0 Lord of Good,
Was that lump in hand - this humble self.
With what exceeding love,
Who but Thou, kind One, nurtured it into life!
Ordered by Thee, all comes about.
Thus knowing, this Thy servant
To Thee now surrenders all.

II
Of earth, water, fire, air and ether too,
From each gathered, and firmly shaping in the palm,
Who confines me within a cell with blazing fire alit
Even from the oppression great of such a feminine divinity,
Protect and nourish me in Thy nectarine Immortality.

III
Thy Grace it is that even now proclaims
This never remained a mere stone-confined creature, impotent.
The very Indra of high heaven,
Who within a vase-like lotus dwells
And all heaven's host besides,
From such a Source do all grow out.

IV
Having no kinsmen, strength or wealth -
How could this ever grow? 0 marvel picturesque!
My Master's sport is this!
No darkness is possible in thus knowing.
So to see, do grant Thy Grace, good Master!

V
For months full four or five,
Growing, becoming, by slow degrees,
Even Thou it was who eyes formed one after one,
Ever warding off Death's hand.
All that is now past,
But to my recollective weeping of that prime foetal time,
Listen, 0 Lord of Good!

VI
Yea, semen it was that mixed with blood;
And thus, by sound matured and taking form, I lay mediate.
Then for me there was no mother or father;
So by Thee alone raised, sole parent mine,
All that I am is here today.

VII
If all that now-forgotten suffering should be revived within,
I would this very day fall and perish in flames, alas!
Alone Thou didst then provide those outlets five of sense,
0 Father mine of gold.
Even thus to know, Thou, 0 Lord, permits.

VIII
That mother of mine who, as a burden bore me within,
With a tender melting heart, vainly breathing many a sigh,
Fuming hot, in pain she brought me forth,
To lie here, howling on like a jackal.
For once deign to tell me, Lord, what all this can be about.

IX
Full well aware art Thou, good Lord of all,
Hence what need is there for humble me to tell?
Do banish, pray, all agony!
Thy servant has no one here, and if Thou me disown
Then all is lost,
0 Saviour coming mounted on a bull

Posted in: